
Wat is het en waar kan je tegen aanlopen, maar nog belangrijker hoe kan je er mee leren leven.
Een onderwerp wat via mijn opleiding tot miskraambegeleider tot mij kwam. Er werd over verteld en er liep een koude rilling over mijn hele lijf. Dit herken ik, dit gevoel ken ik, dat heb ik ook.
Ineens kwam het binnen, ik loop ook aan tegen secundaire kinderloosheid. Ik voel me daar onzeker over, ik heb daar verdriet van, ik voel schuldg en leegte die ik nooit eerder begrepen had.
Want ik had immers 2 levende kinderen, dat ik een miskraam had gehad was zwaar maar die had ik verwerkt. Dus waar kwam dat gevoel dan vandaan? Ik heb het nooit begrepen maar gelukkig kregen we er een les over in de opleiding en kon ik ook met dit verlies aan de slag.
Wat is secundaire kinderloosheid?
Secundaire kinderloosheid is wanneer je al een kind of kinderen hebt maar heel graag nog 1 of meerdere kinderen zou willen, maar dat dit door wat voor reden ook niet lukt, niet kan of wanneer je een partner hebt die niet meer kinderen wil. De wens blijft maar zal niet uitkomen.
Waar kan je tegen aanlopen?
Het is een rare gewaarwording wanneer je gevoelens als leegte, verdriet, schuld, boosheid hebt wanneer je bijvoorbeeld naar je kind(eren) kijkt. Of wanneer je met vrienden hebt over het krijgen van kinderen. Maar ook jaloezie op een vriendin die zwanger is.
De gevoelens kunnen je overvallen, en doordat je niet weet waar ze weg komen druk je ze ook weer weg. En ook wanneer je je al wel bewust bent van het feit dat die gevoelens weg komen bij het gemis van nog een kindje, zijn ze erg verwarrend. “Hoe kan ik niet blij zijn met mijn kind(eren)”
Alsof je niet genoegen neemt met wat je hebt mogen ontvangen.
Toen ik uiteindelijk erachter kwam waar mijn gevoel vandaan kwam, was er opluchting, maar ook de vraag “en nu dan?”
In de opleiding waren er veel mede studenten/coaches die ik kon gebruiken om die vraag te onderzoeken. “en nu dan?”. Het belangrijkste voor mij was om mijn gezin zoals die nu is te zien, dit deden we door ze op te stellen. En ik voelde heel erg dat ik trots was op mijn gezin, en dat daar die leegte die ik ook voelde er mocht zijn en dat ik daar een andere invulling aan mocht gaan geven. Dit is proces die ik nu kan omarmen omdat ik het nu begrijp. Het kan me soms nog overvallen, maar doordat ik hierin mij eigen weg heb gevonden kan ik het dragen.
Wat helpt jou?
Zoals alle processen in het leven is het heel persoonlijk wat werkt voor jou. Zo kan wat voor mij werkt helemaal niet voor jou werken.
Maar om je hier al op weg te helpen een aantal tips:
- Maak bespreekbaar hoe jij je voelt, bijvoorbeeld met je partner of met vriendinnen.
Door het bespreekbaar te maken geef jij voor jezelf ruimte om de gevoelens en gedachtes te voelen, en dat het er toe doet. Dit geeft letterlijk ruimte. Maar ook help je jezelf en anderen te begrijpen wat er in jou speelt.
- Overvallen de emoties jou regelmatig? Ga eens onderzoeken wanneer dit dan is en wat je dan voelt en waar in je lijf je dit voelt.
Dit kan je doen op momenten dat je er tijd voor kan en wil maken.
Hierdoor zorg je ervoor dat je tijd neemt om de gevoelens en gedachtes te ervaren en ze te ordenen. In deze blog staat hoe je jouw emoties tijdelijk kan parkeren.
Wat voor jou werkt kan je ontdekken om op onderzoek uit te gaan en als je niet weet waar je moet beginnen, help ik jou daar graag bij in een 1 op 1 sessie. Je bent van harte welkom om dit te komen onderzoeken. Vul je gegevens in en neem binnen 2 werkdagen contact met jou op. Of boek gelijk een sessie