Ik ben een boek aan het lezen over ongewenst kinderloos zijn. Een mooi boek van Simone Sinjorgo.
Het is een onderwerp die mij erg interesseert omdat het ene flinke impact op je leven heeft wanneer je kinderloos blijft terwijl je dit niet wil. Ook hierin heb je weer verschillende vormen van ongewenst kinderloos zijn. Maar wat ze allemaal gemeen hebben is dat het impact heeft op je leven.
Dat je op ontdekking mag, misschien wel moet, om te ontdekken wie jij bent met dit gemis. Je kan last hebben van emotionele klachten, lichamelijke klachten en mentale klachten. Hoe zorg je er voor dat je jezelf weer vind en een manier vind om jezelf te zijn ondanks dat het een andere manier is dan dat je van te voren bedacht had.
Hierin is het belangrijk om te weten, dat iedereen anders is en er dus ook anders mee om gaat en andere dingen nodig is. Volg je eigen proces, je eigen behoeftes, gedachtes en emoties.
Gedachtes en emoties kunnen je soms overvallen, en vaak op momenten dat het je niet uitkomt. Veel mensen drukken ze dan weg, en hopen er niet meer bij te hoeven. Helaas is dit niet een manier die werkt, al lijkt het soms wel zo, je krijgt ze altijd weer op je bordje net zo lang je ze hebt durven aankijken, voelen en ervaren. Dit heet het proces (rouwproces in dit geval)
Maar je mag wel tijdelijk je emoties en gedachtes parkeren, om er later de tijd voor te kunnen nemen. Maar hoe doe je dit?
In het boek dat ik aan het lezen ben staat hiervoor een mooie oefening die ik graag met je deel, het heeft mij al erg geholpen in de afgelopen tijd na het overlijden van mijn vader.
5 stappen om je gedachten en emoties te parkeren
- Laat al je gedachtes en emoties bewust zijn, ook al voelt dat niet prettig. Neem ze waar alsof je ernaar kijkt, voel ook wat er met je gebeurt van binnen. Realiseer dat deze emoties je nu afleiden van iets (leuks) dat je misschien wilt doen. Of dat ze je verhinderen om te ontspannen en genieten.
- Neem dan heel bewust een besluit en spreek hardop uit: “ Ik wil nu ontspannen’ of “ik ga mijn werk geconcentreerd afmaken”
- Visualiseer vervolgens houw ideale auto en stop daar al je emoties in. Start de motor en rijd naar een voor jou fijne en herkenbare parkeerplaats
- Doe de deur open en zet letterlijk al je gedachten en emoties die je lastig vallen op die ene parkeerplaats. Niet er uit gooien maar vriendelijk neerzetten.
- En spreek dan uit, “jullie rijden nu even niet met mij mee. Ik laat jullie hierachter, maar ik kom straks terug om jullie op te halen’ visualiseer dat je de deur dicht doet, even vriendelijke zwaait en wegrijdt.
Dan laat ik ze daar toch lekker staan! Ik hoor het je denken, het is natuurlijk wel heel verleidelijk om die pijnlijke emoties en gedachten daar te laten staan. Maar het is juist belangrijk dat je ze weer ophaalt. Het laten staan op de parkeerplaats werkt net zo als negeren en onderdrukken. Door ze op te halen, maak je het bewust deelgenoot van je leven. Je gaat de pijn niet uit de weg, maar bepaalt wel zelf het tijdstip waarop ze terug mogen komen, zo houd je zelf de regie. Het geeft je een gevoel van controle terug in een tijd waarin je vaak het gevoel hebt dat je nergens controle op hebt. Ook zal je hierdoor merken dat de scherpe randjes minder zullen worden.
Wil je hier verder mee aan de slag?
Wil je graag verder aan de slag met het verwerken van jouw gemis? En wil je weten wat ik voor jou hierin kan beteken? Ik nodig je graag uit voor een gratis en vrijblijvend gesprek. Vul je gegevens in en ik neem binnen 2 werkdagen contact met je op!
